Günlük Yazılar – Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu

Genel

May 12 2025

Asırlık asimilasyondan kutsal barışa

“Siyaset ve barış, silah ve savaşmaktan daha zordur.” diyen Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu 47 yılın ardından kendisini fesheden terör örgütü PKK’yı ve bundan sonraki süreçte karşılaşılabilecek fırsat ve tehditleri yazdı.

GİRİŞ 12.05.2025 16:34GÜNCELLEME 12.05.2025 16:57

Kütahya Dumlupınar Üniversitesi’nde görev yapan Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Uzmanı Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu’nun “Asırlık asimilasyondan kutsal barışa” başlıklı yazısı şu şekilde;

İkinci Viyana kuşatmasının (1683), esasen iç ihanet, sefahet ve gaflet kaynaklı başarısızlığından sonra Osmanlı İmparatorluğu bir asır sürecek olan, “Nizam-ı Kadim mi, yoksa Avrupa merkezli Nizamı Cedit mi?” konulu “Kurtuluş Reçetesi” arayışına girmiştir. Bu arayış süreci, askeri ihtiyaç odaklı olarak başlamışsa da kısa zamanda bürokrat ve aydınlar arasında Avrupa düşünce ve sosyal hayatının da örnek alınması şeklinde devam etmiştir.

Tanzimat (1839), Islahat (1856) ve son olarak 33 yıl boyunca bu sürece karşı duran muhafazakâr II. Abdülhamid’in dış destekli bir darbeyle devrilmesinden sonra (23 Temmuz 1908) Batılılaşma, İttihat ve Terakki’nin iktidarıyla kurumsallaşmıştır. Böylece, Batı’ya doğru çekilen geminin Doğu’ya bakan yolcuları olan bir millet ortaya çık(arıl)mıştır.

Bu dönemde özellikle Fransız İhtilali’yle başlayan Milliyetçi ve Batıcı ideolojiler, birer frengi hastalığı olarak Osmanlı İmparatorluğunun çekirdeğine kadar parçalanmasına yol açmıştır ki; İngiliz Ali’nin Sirkeci’de İngiltere sefirinin atlar yerine arabasını çekmesiyle başlayan Türkçülük, Halil Ganem’le Arapçılık ve İshak Sükuti-Abdullah Cevdet’le Kürd Baası olarak günümüze kadar gelmiştir.

Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu

Jön Türkler ve İttihat Terakki Fırkası (İTF) üzerinden kurumsallaşan, Batı(l)cı siyasi düşünce sistemi Türkiye’de CHP, özellikle Irak/Suriye Arapları arasında Baas Partisi ve son olarak Kürdler arasında DEM/YNK/PKK/PYD olarak devam etmiştir.

Kısaca İTF üzerinde İslam Dünyasına, ırkçı ve Batıcı ideolojik frengi hastalığı bulaştırıldı. Öncelikle Türklere 1908-1950 arasında Yahudi Mozi Kohen (Tekin Alp) ve Ermeni Agop Dilaçar üzerinde batıcı ve ırkçılık, Araplara da Rum Ortodoks Lübnanlı Mişel Eflak üzerinden batıcı ve ırkçı Baas, Kürdlere de aynı mantıkla batıcı ve ırkçı DEM/YNK ve PKK batıcılık ideolojisi yüklendi.

Batılılaşma sürecindeki Osmanlı İmparatorluğu (Kaynak: https://tr.wikipedia.org/wiki/Sykes-Picot_Anla%C5%9Fmas%C4%B1)

İslam’ın çekirdeğindeki üç büyük temel olan Türk, Kürd ve Araplara İslam’ın dışında, İsrail’e dost, kendi aralarında kavgalı ve Batı’nın mankurdu olan ideolojiler virüs gibi bulaştırıldı. Ancak bu ideolojilerin de devri artık bitti. Ancak yerimizde durduğumuzda güneş, tekrar doğudan doğuyor.

Türkiye’de de 1950 yılında başlayan süreç ağır bedellerle de olsa Özal ve Erbakan hattından Çankaya’yı Külliye’ye taşıyan Erdoğan ve Bahçeli’nin eliyle bitti. Nisan 2003 yılından Saddamizm’in Irak’ta idam edilmesinden sonra 13 yıllık kanlı bir dış kaynaklı iç savaştan sonra 8 Aralık 2024 sabahında Suriye’de bitti. Ve son olarak Apoizm olarak görülebilen PKK da iflasını ilan etmek zorunda kaldı. Çünkü PKK, Selahaddin’i Eyyubi ve İdrisi Bidlisi’nin evladları Kürdlere hâkim olamadı.

APOCULARIN KÜRDLERİ ZOR GÜCÜYLE DÖNÜŞTÜRMESİ

Urfa’nın sıcak yazında damda yatıyorduk. Henüz 6 yaşındayım. O zamanlar su, sadece geceleyin iki saat akıyor. Annem damdaki su deposunu doldurmuştu ki; sokaktan gece karanlığında ilerleyen iki adam, “Teyze, bir tas su verir misin?” dedi. Annem, bu saat su mu istenir terbiyesizler? Diye kızınca yan komşu olan teyze de korkudan, anneme, eliyle işaret ederek, “su/s, bunlar Apocu/Telebe” dedi. Derken bir hafta sonra amcaoğlumuz, ülkücü gençlerden Mehmet Şeyhanlıoğlu’nu öldüren iki kurşun sesi duydum. Maalesef son şehidimiz olan muhtarımız, İbrahim İnco’nun PKK tarafından şehid edildiğini 36 yıl sonra (28.03.2016) görmek de kaderimde olacaktı.

PKK’dan sonra Urfa sıcağında, sabahlara kadar süren çatışmalarda artık damda yatmaya da korkuyorduk. Ardından Eyyubiye karakolunun yakıldığı, Eyyubiye komiserinin öldürüldüğü haberleri ve Siverek-Hilvan bölgesinde PKK’nın devletin ajanı olarak gördüğü aşiret ağası bir milletvekilini öldürüp karısını kaçırmak ve feodaliteye karşı savaşı şiddetlenerek devam etti.

Kısaca Fransız İhtilali’nden ders alan ve Batı’nın memesinden süt kardeşi olan Jön Kürdler de, Jön Türk ve Jön Araplar gibi teoriden pratiğe geçmişlerdi artık. Cahil olan halk, yukardan aşağı Öcalan’ın zoruyla dönüştürüleceklerdi. 1908-50 arasında, Türkiye’de, 1963’ten itibaren de Suriye ve Irak’ta Baas devrimleri öyle yapılmamış mıydı?
Ancak herkesin birbirini tanıdığı aşiret odaklı toplumsal yapıya dayanan Şanlıurfa’da soy ağacı zayıf ve karışık olan A. Öcalan’ın din, asalet, kültür ve aşiret düşmanlığı hayatının temel felsefesi olmuştur.

Bu nedenle toplumsal yapıyı kırmak için tıpkı Fransız İhtilali’ni yapan çapulcular gibi şiddet yoluna başvurmuş, Hilvan’da Süleyman aşiretine mensup belediye başkanın kafasına silah dayamışsa da Siverek-Karacadağ hattında başarılı olamamıştır. Öcalan’ın tabiriyle Siverek’i aşsaydık, Adana’ya ulaşabilirdik.

Kısaca, 1978 yılından itibaren başlayarak, Güneydoğu’da Apocu ya da Talebe olarak tanımlanan PKK’nın 40 yıllık kanlı dükkânını kapatıp gittiğini göremeyip giden, hayatıyla bedel ödeyen on binlerce kişi, yanan evler, köyler ve binlerce traktör oldu.

40 yıl sonra (2014) da Kamu Güvenliği Müsteşarlığı adına Irak’ta saha çalışmaları yaptım. Bu çalışmalarda PKK’nın gerçek yüzünü ve hiçbir ahlaki değeri olmayan ideolojisini tanıma imkânı buldum.

Bugün IKBY Dış İlişkiler Sorumlusu Sefin Dızayi ve Hüseyin Şeyhanlıoğlu: PKK, fakirlerin evini yıkıyor ve Kürdlerden haraç alıyor.” (2014 Kasım/Erbil)

Bu anlamda Öcalan’dan sonra örgütün başına geçen Botan lakaplı Nizamettin Taş ve çok sayıda üst düzey PKK komutanlarıyla görüştüm. Onlara göre PKK’nın, “birinci görevi silahlı çatışma değil, Kürdlerin kültürünü ve düşünce yapısını değiştirmektir. Çünkü örgüt içinde bir kişi, silahlı eğitimden önce %90 beyin yıkama faaliyetlerine tabi tutulur. Bu eğitimden sonra itibaren ayıp ve günah olabilecek tüm insani ve İslami değerlerinden arındırılır ki; böylece gözünü kırpmadan en yakınını öldürebilir. Çünkü müfredat, Fransız İhtilali değerlerinin toplumu formatlamasının birinci aracıdır. Amaç gösterilir ama esas hedef bizzat araçtaki kişidir ve o da yolda ajanlıkla itham edilip infaz edilir.

Bu anlamda binlerce köyün boşaltılması, milyonlarca kişinin yerinden edilmesi ve şiddet, Öcalan’ın tabiriyle, “Zor”un gücüyle PKK, fazlasıyla hedefine ulaşmış ve binlerce ajanı infaz etmişti. Ancak bazı dönem ve olaylar vardır ki; bu konuda PKK’nın boyunu aşan olayların yaşandığı görülmektedir. Bu nedenle PKK/Gladyo ilişkisinin boyutu için arşivi çok değerlidir.

2004 Kongresi’nden sonra PKK’dan 2000 kişiyle ayrılan Nizamettin Taş (sağda) ile Ünlü IKSDP Lideri Hacı Mahmud’la görüşme (Erbil. 2014)

Yarım asırlık PKK’nın fesih ve silah bırakması aşağıdaki kararlar doğrultusunda önemlidir:

PKK 12’nci Kongresi (Gara ve Kandil: 5/7 Mayıs 2025), pratikleşme süreci Önder Apo tarafından yönetilmek ve yürütülmek üzere PKK’nin örgütsel yapısının feshedilmesi ve silahlı mücadele yöntemini sonlandırması kararlarını alarak PKK adıyla yürütülen çalışmaları sonlandırdı.
Kongremizin aldığı PKK’nin fesih ve silahlı mücadele yöntemini sonlandırma kararı kalıcı barışa ve demokratik çözüme güçlü bir zemin sunmaktadır.
Söz konusu kararların uygulanması Önder Apo’nun süreci yürütüp yönlendirmesini, demokratik siyaset hakkının tanınmasını ve sağlam bütünlüklü bir hukuki güvenceyi gerektirir.
Bu aşamada Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin tarihi sorumlulukla rolünü oynaması önemli olmaktadır. Aynı şekilde hükümet ve ana muhalefet partisi başta olmak üzere mecliste temsili bulunan tüm siyasi partileri, sivil toplum örgütlerini, din ve inanç topluluklarını, demokratik basın kuruluşlarını, kanaat önderlerini, aydınları, akademisyenleri, sanatçıları, işçi-emekçi sendikalarını, kadın-gençlik örgütlerini, ekolojist hareketleri sorumluluk altına girerek barış ve demokratik toplum sürecine katılmaya çağırıyoruz.
Türkiye’nin sol-sosyalist güçleri, devrimci yapı, örgüt ve şahsiyetlerinin barış ve demokratik toplum sürecini sahiplenmeleri ile halkların, kadınların ve ezilenlerin mücadelesi yeni bir düzey kazanacaktır.
Bu, son sözleri ‘Yaşasın Türk ve Kürt halklarının kardeşliği ve tam bağımsız Türkiye!’ olan büyük devrimcilerin amaçlarını başarmak anlamına gelecektir.”

Bu kapsamda adam, silah ve PKK arşivinin 5N1K’si daha önemli hale gelmektedir. PKK’nın ideolojik ve silahlı mücadeleden siyasi mücadeleye geçtiğini belirtmesi, analizimizi ispatlamaktadır. Bu kapsamda Türkiye önderliğinde Irak ve Suriye arasında yapılacak koordinasyonla İran ve İsrail’e rağmen sürecin başarılı yürümesi sağlanabilir.

FIRSATLAR VE TEHDİTLER

Biliyoruz ki; en kötü barış en iyi savaştan iyidir. Gelecek nesillere barış içinde bir ülke ve bölge bırakmak için, 2013 yılında heba olan bu süreci değerlendirmek gerekir. Çünkü “PKK’nın zafer kazanacak gücü olmasa da barışı bozacak gücü vardır”. Irak-Türkiye Kalkınma Yolunu sabote edebilir ki; sırtını dayadığı İran Kandil, Şengal ve Rojava vardır.
Bu anlamda, Türkiye’nin 13 günde biten 13 yıllık iç savaştan sonra İran ve Rusya’nın Suriye’den çıkarılması tarihi bir fırsattır. Şam ve Halep hattına artık Türkiye hâkimdir. Ancak bu süreçte İsrail kaynaklı baskı nedeniyle Suriye’nin Lübnanlılaşma tehdidi bulunmaktadır. Çünkü İmparatorluktan Uluslara, bir asır sonra da şehir devletlerine indirgenip, başkenti Kudüs olan Nil’den Fırat’a kadar Büyük İsrail’e yol açan ve Kürdleri İsrail’in köleleri yapmayı hedefleyen David Koridoru ve Batı için PKK-PYD çok ucuz ve etkili bir silahtır.

Unutulmasın ki; PKK resmen bitse de ideolojisi devam edecektir ki; açıklaması bunu doğrulamaktadır. Çünkü Batı’nın zehiri maalesef içeri akmış ve Kürdler de tıpkı Hind-Afrika halkları gibi ontolojik kırılma ve asimilasyona uğradılar.

SONUÇ VE TAVSİYE

Siyaset ve barış, silah ve savaşmaktan daha zordur. 2013-16 yılları arasında başarılamayan süreç şimdi daha da kıymetlidir. Şam ve Halep gibi Süleymaniye havalimanı da açılmalıdır ki Diyarbekir, Süleymaniye ve Halep arasında ring yapalım. İki asırlık kardeşi düşman yapan Avrupa ideolojileri yerine bizi kardeş yapan tarihi ve tabii kodlarımızla dirilip, Frengilerin Şengen’ini örnek alıp Şamgen yapalım. Buna sembol olarak sapık ve ajan Piyer Loti tepesinin asıl adı olan ve 1930’larda değiştirilen mübarek Eyüp Sultan tepesini Kürd ve Türk kardeşliğinin sembolü olarak tekrar İdrisi Bidlisi Tepesi/İdris’in Köşkü yapalım.

Piyer Loti ve Eyup Sultan Haziresinde bulunan İdrisi Bidlis Kabri..

18.yy’da İngiliz İstihbarat ürünü olan Vahabilikle başlayan ve Jön Türkler üzerinden devam eden süreç Osmanlı Toplumunun yapı Sökücülüğü ve Batı odaklı yeniden inşa süreci Baas, CHP ve Kürdler üzerinde DEM/PKK olarak asimilasyon ve ontolojik kırılmaya uğradığı görülmektedir. Ancak buna karşı direnen Abdülhamid bu kez kazanabilir. Liderlerimizi terk etmeyelim. İyinin düşmanı daha iyidir. Biz barış ve iyilikle yolumuza ve sürece destek olanların ömürlerinin uzun olmasına dua edelim.

zera 0 Yorumlar

Nis 30 2025

21’inci yüzyıl dünya dengelerinde Suriye ve ikinci büyük oyun

Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu Independent Türkçe için yazdı

Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Öğretim Üyesi, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler uzmanı

Cumartesi 5 Nisan 2025 16:44

Fotoğraf: AA (Arşiv)

Fransız İmparatoru Napolyon, öncelikle küresel Başat Aktör olma hevesi ve İngiltere’ye kaptırdığı zengin Kanada ve Amerika’nın intikamını almak için İngiliz İmparatorluk ağacını kökünden sökmek (Hindistan) ve İmparatorluk yolunu kontrol etmek için Mısır’dan seferine başlarken (1798), Ruslar da aynı anda Türkistan-Kafkasya hattından, Afganistan-İran üzerinden sıcak sulara doğru savaşa başlamışlardı.

Böylece, birinci büyük ıyun da başlamış oluyordu.

En az bir asır süren ve 19’uncu yüzyılda Rusya ve İngiltere arasında, ticaret yolları ve Hindistan’ın kontrolü için, tampon ülke olarak Afganistan’da üzerinde yaşanan, “büyük oyun”un (great game) başlangıç noktası ise bugün ikincisini yaşadığımız yer olan Suriye’dir.

Ruslar, İngilizler ve son olarak Amerikalılar da birer asır arayla, İmparatorluklar mezarlığı olan, Afganistan’da bataklığa saplanırken; Napolyon hayatının başında, ihtiyar kurt lakaplı, Cezzar Ahmet Paşa da hayatının sonunda Akka’da yenilmiştir.

Napolyon son anlarında şöyle der:

Eğer, Akka’da yenilmeseydim, Hindistan’a kadar gidebilirdim. Gerçekten Napolyon, İran’ı da Rus işgaline rağmen kendine müttefik yaparken; İngilizler de İranlılara, Rusların acısını unutturmak için onları Herat’a sevketmişse de Afganlar, İranlılara unutamayacakları bir ders vermişlerdi. Deve kasabı lakaplı Ahmed Paşa ve askerlerinin dışında, 8 padişah ve dönem görecek ve sonradan dünyanın en yaşlı insanı olacak olan Bitlisli Zaro Ağa’nın, bu savaşta kahramanlığı ve tünel kazmadaki mahareti ise tüm şehit ve gazilerimiz gibi rahmetle anmaya değerdir.

Parçala, Savaştır ve Yönet (PSY)

Osmanlı İmparatorluğu’nun 1917 yılının sonundan itibaren Şam ve Kudüs’ten çekilmesiyle başlayan süreçten sonra Suriye başta olmak üzere, tüm Ortadoğu; parçala, savaştır ve yönet şeklinde (PSY) Sykes-Pico anlaşmasıyla işgal edilmiştir.

Batı tarafından Ortadoğu’dan en az 108 yıldır uygulanan bu sistem, Afganistan-Pakistan, Pakistan-Hindistan-Bangladeş, Balkanlar, Güney Amerika ve Afrika’da başarıyla uygulanmaktadır.

Esasen bu strateji, çok basit ama etkili 2300 yıllık Aristo-İskender taktiğidir.

Bu dönemde Avrupa’nın ikinci Haçlı-Siyonist ileri karakolu olan İsrail’in, son Gazze, Lübnan, Yemen ve Suriye olaylarında da görülmektedir ki; İkinci Büyük Oyun’da yeni bir aşamaya geçilmektedir.

1948 yılından itibaren Filistin, 1967 savaşından beri de İsrail, Kudüs ve Golan tepelerini işgal altında tutmaktadır.

Sina Yarımadası ve Filistin de İsrail’in kontrolü altına geçmiştir.

Bunun başlıca sebebi ise; dünya siyasi hâkimiyeti için vazgeçilemez stratejik coğrafi konumuyla Ortadoğu, 2 su geçiş noktası (Malaka, Kızıldeniz, Cebeli Tarık ve Türk Boğazları), Doğu Akdeniz dâhil olarak dünya enerji kaynaklarının en az yarısına sahip ve 3 büyük semavi dinin mekânı olarak, 21’inci yüzyıl dünya hâkimiyeti için de tıpkı iki asır önce gibi Büyük Oyun sahası olarak görülmektedir.

Bu sahanın merkezi, (Kalbgah/Heartland) Suriye’dir.

ABD’nin II. Dünya savaşından sonra yerleştiği Orta Doğu’da, yaptırdığı ilk darbe (1949-Kürd asıllı Hüsnü Zaim) Suriye’de olmuştur.

(1953’te İran, 1958’de Irak ve 1960’ta da Türkiye’de ve tüm Ortadoğu ülkelerinde de benzeri süreç yaşanmıştır.)

1963 yılına kadar beş darbenin yapıldığı Suriye’de bu tarihten itibaren, Baas Partisi ve Batı destekli Nusayri Esad ailesinin iktidarı ve zulmü, Golan ve Lübnan’ı terk karşılığında başladığı görülmüştür.

Kasım 1970 yılında Hafız Esad iktidarı tamamen kontrol altına aldığında, Suriye Komünist Partisi Lideri Halit Bektaş, bunu “Amerikan Askeri Darbesi” olarak tanımlamış ve günümüze kadar geçen 55 yılda ABD ve İsrail, bugün, Türkiye’ye rağmen Suriye’yi tamamen işgal ve-ya imha etmek istemektedir.

2009 yılı sonunda Tunus’ta başlayan Arap Baharı rüzgârıyla, 2011 yılı Mart ayında Dera’da başlayan basit bir hürriyet isteğinin 8 Aralık 2024 yılında kadar 1 milyon insanın öldüğü, nüfusunun yarısından fazlasının ontolojik kırılmaya uğrayarak asimile olduğu, en az on milyon insanın göçmen duruma düşürüldüğü ve parçalanan Suriye’nin faciaya dönüştürülmesinde de görülmektedir ki; başkenti Kudüs olan Büyük İsrail için de, Suriye ve onun daha önce parçası olan Lübnan da Filistinlileştirilme aşamasına alınmıştır.

Bu nedenle İsrail, öncelikle Nusayri ve Dürziler üzerinde Yeni Suriye rejimini ve Türkiye’yi de parçalamaya çalışmaktadır.

5 Nisan 1946 yılında Suriye’den ayrılan Fransızlardan sonra Suriye’ye gelen ABD, CIA’nın Ortadoğu’daki ilk askeri darbesi olan 30 Mart 1949 yılındaki Suriye’deki General Hüsnü Zaim’den sonra yapılan çok sayıda Batı odaklı askeri darbelerin son halkası Hafız Esed olduğu görülmüştür:

Bu süreçte aşağıdaki noktalar dikkat çekicidir:

1.) Esed, Filistin’deki Suriye askerlerini geri çekmiştir. Mısır’la olan ittifaka son vermiş ve Mısır’dan önce İsrail’le barış imzalamıştır.

2.) Bölgenin petrolünü Batı’ya aktaran petrol şirketi olan Aramco’ya kapıları açmış ve Tapline petrol boru hatlarını yapmıştır. Bu nedenle H. Kissinger, 1974 yılında 100 milyon dolarlık yardım isteyen Esad’a 90’a bağışlamıştır. ABD’nin bir diğer jandarması olan İran Şah’ı da Esad’a 150 milyon dolar vermiştir.

3.) İslam âleminin en büyük âlimlerinin yetiştiği Suriye’de, Allah demek bile yasaklanmış, camiler içindekilerle beraber yok edilmiş, Suriye’nin en büyük siyasi gücü olan Müslüman Kardeşler teşkilatına üye olmak idamlık suç sayılmış ve on binlerce kişi idam edilmiştir. Hama şehri Gazze gibi haritadan silinmiştir. Kürtleri de öncelikle ikiye bölüp (maktumim ve asil) sonra bunların bir kısmına kimlik vermek karşılığında onları Halep, Hama ve Humus’ta ihvana karşı kiralık katiller olarak kullanmıştır. Onların çocuklarını da oğul Beşar PYD ve İsrail ABD ikilisi ise DSG yapmıştır.

4.) Başta PKK ve DAİŞ olmak üzere Sadneya ve Tedmur’da üretilen onlarca terör örgütüne yardım ve yataklık yapmıştır. Lübnan’ı ABD adına kontrol etmiş ve binlerce Müslümanı katletmiştir.

5.) 1970’lerde İsrail ve kendi iktidarı için tehdit olan en az 200 tanklık Suriye zırhlı tank birliğini Ürdün çöllerine gömmüştür.

6.) 8 yıllık İran-Iran savaşında, Arap Suriye, ne ilginçtir ki; Arap ve Baas olan Irak’a karşı acem İran’ı desteklemiştir.

7.) Lübnan, Ürdün, Suriye ve İsrail’in kesişme noktası ve su deposu olan Golan, savaşmadan İsrail’e verilmiştir.

8.) Suriye ordusunun İsrail karşısında tamamen imhasına kasıtlı ortam sağlanmıştır. İstihbarat ve Ordu sadece içerde baskı aracı olarak kullanılmış ve İsrail’e karşı hiçbir zaman direnilmemiştir. ABD bu zaman zarfında Şam’da son derece etkili merkezler kurmuş ve CIA, Suriye’yi fiilen yönetmiştir.

11 Eylül 2001 yılından itibaren de Bölünmüş Ortadoğu Projesine (BOP) uygun olarak bölgede kalıcı işgale doğru ilerleyen İsrail, özellikle son 14 yılda, ABD ve İngiltere başta olmak üzere Batı ve Rusya’nın desteğiyle Suriye’yi de Filistin gibi imha ve işğal aşamasına geçtiği geçmiştir.

Örneğin, sadece son bir haftada İsrail hava ve kara kuvvetleri Suriye’de Şam, Hama ve Humus’ta ağır saldırıları düzenledi.

İsrail’in hava saldırılarında Şam’daki Bilimsel/Teknolojik Araştırma Tesisleri, Lazkiye’deki deniz üsleri ve araçları, Hama’da Askeri Havaalanı, Humus’ta da, Türkiye’nin yerleşmeye çalıştığı T-4 Hava Üssünü özellikle hedef alındı.

Palmira yakınlarındaki bu üsse yapılan korkunç saldırıdan sonra, İsrailli bakanlar da bu saldırının, Suriye’den uzak durması için Türkiye’ye mesaj olduğunu özellikle belirtti. Lübnan ve Yemen’i de vuran İsrail, Mısır’dan da Sina Yarımadasındaki askerlerini çekmesini istedi.

Kısaca 21’inci yüzyılda Çin ve ABD arasında yaşanmakta olan küresel hâkimiyet savaşında da görülmektedir ki Çin bile, Suriye ve İran üzerinden Batı’ya karşı vekâlet savaşını yürütmekte ve Rusya, Ukrayna karşılığında Afrika dahil bölgeden Suriye üssü hariç çekilmeyi kabul etmiş görülmektedir.

Dolayısıyla İkinci Büyük Oyun (Second Great Game) sahasına Ukrayna ve Çin de dâhil olmuştur.

Küresel hâkimiyet yolu: Koridorlar savaşı ve Suriye?

İngiliz vatandaşı Yahudi asıllı, önemli Ortadoğu uzmanlarından olan Patric Seale, “Mezopotamya’yı kontrol altına alamayan bir ülkenin, Ortadoğu’yu kontrol altına alamayacağını” iddia ederken; 19’uncu yüzyılda İngiliz kraliyet donanmasında görevli Amiral Sir Halford Mckinder ise Asya, Afrika ve Avrupa kıtasını Dünya Adası olarak görmekte, bu coğrafyanın kalbgahını (Heartland) Mezopotamya’dan başlayarak, Çin Seddini aşan ve Japonya’ya kadar uzanan bölge olarak tanımlamış, Suriye’yi de bu stratejik yolda Dünya hâkimiyetine giden yolun başlangıç noktası olarak görmüştür.

Esasen Bereketli Hilal olan, Hazar/Akdeniz ve Basra arasında Fırat ve Dicle nehirleriyle sulanan ve petrol-gaz deposu olan bu bölge, bugün maalesef, bölgeden çıkan küresel güç boşluğunun yaşandığı (Osmanlı’nın yıkılması sonucu) bataklık olarak görülmektedir.

Dolayısıyla dünyaya hâkim olmak isteyen bir ülke, öncelikle Suriye’ye hâkim olmalıdır.

Sümer, Asur, Pers, İskender, Roma ve Osmanlı için geçerli olan durum ABD için de geçerlidir.

Bu nedenle Suriye’nin son 80 yılında Rusya ve ABD, İngiltere/Fransa’dan devraldığı bölgede, küresel Başat Güç olarak rol oynarken, Çin de ayılığını hatırlayan dev Panda’yı andırmaktadır.

1917 yılından itibaren İngiltere’nin desteğiyle kurulan İsrail (1948), Mezopotamya’nın verimli hilalinin ana gövdesini oluşturan Irak ve Suriye’nin üçe bölünmesini, 1986 yılında dış politikasının öncelikli hedefi yapmış ve bu hedefine çeyrek asırda ulaşmıştır.

İsrail ayrıca, Süveyş kanalını da by-pass edecek bir kanal projesi yürütmektedir.

Sonuç

Suriye, binlerce yıldan beri değişmeyen küresel hâkimiyetin başlangıç noktası olarak görülmektedir.

Bugün bu durum, küresel merkez olma iddiasında olan İsrail ve 21’inci yüzyılı Türkiye Yüzyılı yapma iddiasında olan Türkiye arasında da görülmektedir.

Bu uğurda Bölgesellikten Küreselliğe evrilme aşamasında olan Türkiye 8 Aralık 2024 sabahında Emevi Camii’nde namaz kılarken aynı anda İsrail de Suriye’nin askeri noktalarını aralıksız vurmakta ve doğu-batı ve güney hattından etnik olarak parçalamaya çalışmaktadır.

Aynı şekilde her yıl yüzde on civarında büyüyüp petrole daha bağımlı hale gelen ve bunun yarısından fazlasını Ortadoğu’dan karşılayan Çin de, İkinci Büyük Oyuna dâhil olmuştur.

ABD başta olmak üzere Batı’nın desteğine sahip olan İsrail kısa vadede Suriye’yi istikrarsızlaştırma gücüne sahip olsa da Türkiye’ye karşı uzun vadede Suriye’ye hâkim olma gücü bulunmuyor.

Çünkü Gazze, Lübnan, Yemen, Sudan, Somali ve İdlib’den çıkıp Şam’ı kontrol eden yeni ruh, Gazze olaylarından sonra artık farklı bir cesette atıyor.

Mısır ve Anadolu’daki başarılı fetihlerine rağmen Suriye’yi alamadığı halde, Toroslar hattından, İran ve Hindistan’a geçen İskender, Erbil’den hocası Aristo’ya mektup yazar (M.Ö: 340).

Ben bu kadar büyük bölgeyi ve milletleri nasıl yöneteyim?

Elimdeki adamları idam mı edeyim?

Sürgün mü edeyim? Hapse mi atayım?

Aristo, öğrencisine şöyle cevap verir:

Eğer sen kralları sürgün etsen dışarda birleşip dönebilir ve senden intikam alırlar. Onları hapse atsan oradan bir gün çıkarlar ve yine intikam alırlar. Onları öldürsen çocukları ve halkı senden intikam alır. Sen en iyisi onları birbirine düşür ve azgın azınlığı da iktidar yap. (Başta Suriye olmak üzere Orta Doğu’daki iktidarlar genellikle böyle olmuştur.)

Bu formül maalesef başta Suriye olmak üzere Ortadoğu’da başarıyla uygulanmışsa da İskender’in İmparatorluğu ömrünü aşamamıştır.

Çok dinli ve kültürlü olan Ortadoğu’da kalıcı bir barış için, bölgede 400 yıl başarıyla uygulanan Pax-Ottoman sisteminin yeniden incelenmesine ihtiyaç olduğu görülmektedir.

Aksine zayıf ve güçlü arasında yarım asırda bir el değiştiren bu coğrafya ’da kan ve gözyaşı eksik olmaz.

zera 0 Yorumlar

Genel

Nis 26 2025

Suriye’nin ABD için önemi ve Türkiye

Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu Independent Türkçe için yazdı

Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Öğretim Üyesi, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler uzmanı

Cuma 25 Nisan 2025 4:23

ABD askerleri, Suriye’nin kuzeydoğusunda 3 askeri noktayı boşalttı / Fotoğraf: Yunus Keleş-AA

ABD’nin Ortadoğu’da doğrudan yaptırdığı ilk darbe, Suriye’deki Kürt kökenli General Hüsnü Zaim (1949)’in; 1946 yılında Fransa’ya karşı bağımsızlık kazanan Şükrü Kuvvetli’ye karşı yaptırdığı askeri darbedir.

Çünkü Fransa’nın Suriye’den çekilmesinden (1946) sonra Cumhurbaşkanı olan Şükrü Kuvvetli, bağımsızlık yanlısı, İsrail karşıtı ve Lübnan’ı da isteyen Büyük Suriye taraftarıydı.

İstanbul Mülkiye mezunu ve muhafazakâr bir kişi olan Kuvvetli, Mısır’da sürgünden 6 yıl sonra dönüp, seçimle tekrar iktidara gelecek ve Mısır ile Suriye’yi İsrail’e karşı Birleşik Arap Cumhuriyeti olarak birleştirse de Rum Ortodoks Mişel Eflak’ın, çocukları olan Baas Partisi tarafından tekrar devrilecektir (1963).

Kuvvetli ise, 1967 savaşında İsrail karşısında yaşanılan mağlubiyet sonucu kalp krizi geçirip hayatını kaybedecektir.

NATO ve CENTO’ya bağlılığını ilan etmese de, bizde da daha sonra yaşanacak olan darbeciler gibi Hüsnü Zaim’i, Batı Dünyası ve komşu ülkeler hoş karşılarken, ABD ise kanlı darbeye çiçekler gönderecekti.

Çünkü Kasım 1948 yılından itibaren, CIA Orta Doğu uzmanları olan Copeland-Meade ikilisi ve Zaim, en az 6 defa doğrudan görüşeceklerdi.

Ve daha sonra İran lideri Başbakan Musaddık’ın İngiltere ve ABD tarafından devrilmesi (1953) gibi ABD sinemasına senaryo olarak verilecekti.

Irak’ta 1958’de yapılan darbeden sonra Türkiye’de de 27 Mayıs 1960’ta aynı kanlı senaryo uygulanacaktır.

Darbeci Hüsnü Zaim göreve başladıktan hemen sonra 1 yıl önce kurulan İsrail’e karşı savaş karşıtı bir politika takip ederken, darbeden bir hafta sonra İsrail’le barış görüşmelerine başladı.

ARAMCO’nun Basra-Akdeniz petrol boru hattına (TAPLİNE) da onay veren Zaim, İsrail’in, tıpkı bugün Mısır ve Ürdün’ün bile kabul etmediği 800 bin Filistinliye de kapıları açmaktaydı.

Ancak Esadlar, bunları da Tedmur ve Sadneya gibi kamplarda eritecekti.

Böylece İsrail’e insansız topraklar açılmaktaydı.

Ayrıca herkes bilmektedir ki; Ortadoğu’da Suriye’siz bir barış olamazken, Zaim Filistin’de kurulan ve 20 yıl sonra Golan’ı alacak olan İsrail’e de bugüne kadar uzanacak olan Suriye’yi işgal etme cesareti vermiştir.

Bu süreçten bir yıl sonra Albay Sami Hınnavi tarafından yapılan karşı darbeyle devrilen Hüsnü Zaim ve Fransız uşağı Başbakanı Berrazi, kurşuna dizildiyse de CIA, Hınnavi’yi de yine CIA destekli Albay Edip Çiçekli üzerinden devirecek ve CIA son başarılı darbesini de 1963 yılından 8 Aralık 2024 sabahına kadar sürecek olan Baas Parti üzerinden, Suriye’de uygulayacaktır.

ABD, Suriye ve Ortadoğu’nun öneminin farkında olarak 1 Ocak 1983 yılında, Afrika ve Türkistan arasındaki en az 20 ülkede aktif olan, Merkez Kuvvetler Komutanlığı CENTCOM’u kurmuştur.

İran-Irak savaşı, Irak’ın yıkılması (1991-2003) ve Afganistan’ın işgalinden sonra PKK’dan PYD’yi, PYD’den de DSG’yi çıkarmak ve Mazlum Abdi’yi helikopteriyle Şam’a göndermek, CENTCOM’un, darbecilikten artan vaktinde yaptığı işlerinden sadece bir kaçıdır.

Mart 2011 yılında Suriye’de, “Yallah Beşar”,” Doktor Sıra Sende” sloganlarıyla halk devrimi başlarken, milyar dolarlarla Moskova’ya paketlenen Beşar Esad üzerinden ABD’nin, Suriye’nin kontrolünü iki kaynaktan ele geçirdiği görülmektedir:

Sadneya’da ürettiği DAİŞ, DAİŞ bahanesiyle kurduğu Kuzey-Doğu’daki PYD/DSG ve özellikle Irak/Ürdün ve Suriye’nin kesişme noktası olan Tenef ve K/22 askeri üsleri.

Bunlara Suriye’nin su, toprak ve petrol bölgesi olan Fırat’ın doğusundaki beş askeri üssü de buna eklemek lazım.

Tahminen 1 milyon kişinin öldüğü, on milyon insanın mülteci olduğu ve ülkenin yarısının yıkıldığı, 1 trilyon dolarlık masraf ve 13 yıllık kanlı bir soykırımdan sonra, 8 Aralık sabahında Şam’da yeni bir süreç başlasa da Şam’ın güneşi kış ortasında bile yüzümüzü yakmaktadır.

Bugün Suriye’de ABD’nin bilindiği kadarıyla en az 8 üssünde 2 bin askeri ve bilinemeyecek kadar silahı bulunmaktadır.

ABD, şimdilik 3 üssünü kapatacağını ifade etmektedir. Buna toparlamak demek daha doğrudur.

Çünkü zaten borcu katlanan ABD’nin bunları destekleme imkânı bulunan Güney Kıbrıs ve Doğu Akdeniz’de de gemi ve İngiliz/Rum üslerini de kullanabilmektedir.

ABD’nin kara gücü olan PYD’yi, Arap Tay ve Şammar aşiretlerini de Rakka ve Deyrezor bölgesinden bünyesine katarak DSG yapan kişi ise CENTCOM’un diplomatik uzantısı ve Biden’in, Afrika-Orta Doğu Danışmanı, halen ABD işgali altında bulunan Irak Anayasası’nın mimarı olan Brett McGurck’tür.

McGurk DSG’sinin esas amacı da İsrail’e tampon olacak mankurtlar ordusudur.

Maalesef bu konuda Ahmed Şara hükümetiyle anlaşma yapıldıysa da Halep ve Tişrin Barajı’nın devrinde görüldüğü gibi DSG, Suriye’yi fiilen bölen askeri ve siyasi yapısını korumaktadır.

Bu anlamda Suriye’nin normalleşmesi, İsrail ve DSG tarafından engellenmektedir.

Bu süreçte Erdoğan liderliğindeki Türkiye’nin taşı çatlatacak kadar sabrı ve 4 milyon Suriyeliye kucak açan Ensari duruşu, Rusya’nın Ukrayna ve ABD’nin de Çin’le boğuştuğu bir sırada bu gerçekleşen bu mucize çok dikkatle değerlendirilmelidir.

Çünkü Baas’la birlikte İran’ı da Şii Hilali ve Direniş Ekseni safsatasıyla İslam Dünyası’nın çekirdeğine yerleştiren CENTCOM tarihi görevinden kolay vazgeçmeyecektir.

Ocak ayında başlayan İkinci Trump döneminde ABD, 30 trilyonluk borcunu ve doymak bilmeyen İsrail’i, Türkiye’ye karşı durdurmaya çalışmaktaysa da artık değirmenin suyu bitmiş durumdadır.

Kuvvetli bir askeri ekonomi, vaz geçilemeyen stratejik konumu ve Antalya Diplomasi Forumu’da da görüldüğü gibi 21’inci yüzyılda değişen dünya dengelerinde, Afrika ve Orta Doğu’da kuvvetli bir yumuşak ve sert güce sahip olan Türkiye, Suriye’yi asla İsrail veya İran’a bırakmayacaktır.

Ticaret savaşlarında Çin’in ABD’ye rest çekmesi ve Rusya-Ukrayna savaşında da görülmektedir ki; ABD artık, rakipsiz küresel Başat Güç değildir.

Daha 40 yıl önce fakir Çin; Kuşak Yol Projesi, yapay zekâ, uzay, elektrikli araç, nadir elementler ve askeri ekonomi alanında, ABD’yle kafa kafaya yarışmaktadır.

5 yıl sonra da makas hızla Çin lehine açılmaktadır. Çin, Afrika’da Türkiye’ye en büyük rakip hem de ticarette Türkiye’yle on kat (40/4) ticaret fazlası ve Doğu Türkistan’daki zulmü görülse de Kalkınma Yolu Projesi ve güvenilmez ABD’ye karşı Türkiye’nin yakından çalışması gereken küresel bir aktördür.

Aynı şekilde Çin’in de direniş eksenlerinden olan İran, bugün İsrail’in hedefine oturtulmuştur.

Batı’nın ikinci Haçlı Kontluğu/Karakolu olan İsrail, 9 Aralık sabahından bu yana Suriye’yi aralıksız bombalamaktadır.

Hem de Türkiye’nin bir daha Suriye’nin işgal ve iç çöküşüne izin vermeyeceğini bildiği halde.

Neden? Çünkü Suriye İsrail için bir güvenlik sorunu bile değilken, 911 km güney istinat duvarı olan Türkiye için bir beka sorunudur.

Kısaca, Bir Osmanlı aydını olan Emir Şekip Arslan’ın torunu Dürzi lider Velid Canbolat’ın da belirttiği gibi;

Türkiye’ye karşı bizi korkutuyorlar. Keşke Osmanlı İmparatorluğu geri gelseydi. Osmanlı İmparatorluğu Tüm İslâm âlemi ve Arapları bir arada tutmaktaydı. Osmanlı İmparatorluğu sonrasında ortaya çıkan milliyetçi fikirler her iki tarafı birbirinden uzaklaştırdı ve her iki tarafta yıkıcı etkiler yaptı. Sultan Abdülhamid Han kendisine verilen tüm imkânlara rağmen Filistin’in tek karışını vermeyerek Türk-Arap bütünlüğünün korunmasında önemli rol oynamıştır.

Batı’nın ileri karakolu olan İsrail ve Türkiye, görüldüğü kadarıyla Suriye üzerinde savaşa sürüklenmektedir.

Çünkü Suriye, Türkiye için beka sorunu iken Batı Dünyası için dünya hâkimiyetinin merkezi olarak görülmektedir.

Gazze’deki duruma bakılırsa İsrail’in Haçlılar ve Moğollar gibi yeni bir Baybars ve Selahaddin’le karşılaşması kaçınılmaz gibidir.

ŞEYHANLIOĞLU 0 Yorumlar

Mar 13 2025

Suriye’deki barış süreci

Şeyhanlıoğlu: “Suriye’deki barış süreci, Türkiye liderliğindeki Arap ve Kürtlerin ortak tarihi zaferidir

iha.com.tr – Orijinal Yazı

Kütahya Dumlupınar Üniversitesi (DPÜ) Uygulama ve Araştırma Merkezleri Koordinatörü, Orta Doğu Uzmanı Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu, Suriye’de sağlanan barış sürecine ilişkin değerlendirmelerde bulundu. Şeyhanlıoğlu, “Hem Türkiye’deki hem de Suriye’deki barışın arkasındaki en büyük gücün Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın karizmatik liderliğindeki Türkiye’nin güçlü, kararlı, azimli ve sabırlı stratejisinin sonucu olduğunu” ifade etti.

“Türkiye, Suriye’nin tıpkı Kıbrıs gibi siyasi ve coğrafi garantörüdür”

Prof. Dr. Şeyhanlıoğlu, Türkiye’nin uzun süredir Suriye’nin toprak, nüfus, siyasi ve stratejik bütünlüğünü korumak için yoğun çaba sarf ettiğini vurguladı. Türkiye’nin kararlı duruşunun yanı sıra, ABD’nin Çin’le hesaplaşması, ekonomik sıkıntıları ve değişen dünya dengeleri nedeniyle, ABD’nin Şam yönetimiyle anlaşmak zorunda kaldığını belirtti. 8 Aralık 2024 sabahında başlayan Yeni Suriye’nin, 9 Mart 2025 akşamında imzalanan barış anlaşmasıyla, Suriye’nin siyasi ve coğrafi yapısını korumak açısından tarihi önemde olduğunu ve Suriye halkının tamamında bu barışa destek verildiğini vurguladı. Buna karşı olarak da İsrail’in Büyük İsrail için Davud Koridoru ve ABD’nin Bölünmüş Ortadoğu Projelerinin de henüz masada olduğuna dikkat çekti.

Şeyhanlıoğlu sözlerini şöyle sürdürdü: “Suriye Cumhurbaşkanı Ahmed Şara ve PKK’nın Suriye kolu DSG’nin Askeri Komutanı Mazlum Abdi arasında yapılan anlaşmayla; Bölünmüş Ortadoğu Projesi yerine Bereketli Hilal Birliği yönünde önemli bir adım atılmış oldu. Cumhurbaşkanı Erdoğan ve MHP Lideri Devlet Bahçeli’nin önderliğinde başlayan, Öcalan’ın terör defterini kapatmasıyla devam Ortadoğu’daki barış sürecinde Kürtler, bu coğrafyanın bütünleştirici ve kavşak noktası olduğunu da gösterdiler. Suriye’nin 1950 Anayasası’na göre ülkenin asli unsuru olan Kürtler, Baas döneminde diğer Sünni Müslümanlar gibi Baas-Nusayri azınlığın korkunç baskısı altında kaldı. Kürtler, askerlik yaparlardı ancak memur olamazlardı. En fazla çiftçi, kaçakçı ya da orta halli bir esnaf olabilirlerdi. En az 300 bin Kürt, Türkiye’den geldiği gerekçesiyle maktimum, yani kimliksizlerdi. Muhaberat, Suriye halkının neredeyse tamamını Sadneya ve ona rahmet okutan Tedmur cezaevinde eritti. Hama şehrini 1982 yılında içindeki 50 000 kişiyle haritadan sildi. Bunun aynısını Kürt ve Türkmenlere de uyguladı. Ümit ediyoruz ve kuvvetle inanıyorum ki; “Önümüzdeki dönemde, Türkiye, Irak ve Suriye arasında; insan, mal, sermaye, hizmet ve teknolojinin, Avrupa Birliği Şengen Uygulaması gibi, serbest dolaşacağı ve Türkiye tarafındaki artan GAP suları, Irak petrolü ve Suriye’nin bakir Mezopotamya topraklarıyla birleşerek (Üç ülke arasında Su, Petrol ve Toprak Birliği) kurulacağı bir dönem olur. Ancak bu süreci bozmak için Batı Dünyası, terör ve suikastlar dahil her imkanı kullanacaktır. Buna karşı bu coğrafyada yaşayan halklar olarak asla birbirimizle çatışmamalı ve sorunlarımızı konuşarak halletmeliyiz. Kürtlerin altın dönemi Yavuz Sultan Selim ve İdrisi Bidlisi ittifakıyla başlayan süreçtir(1517-1917). Bundan günümüze kadar (1918) Orta Doğu’da sadece İsrail’in rahat ettiği bir dönem oldu”

“Ortadoğu’nun parçalanması sadece Batı’nın ileri karakolu İsrail’in çıkarına”

Bölgedeki jeopolitik dengelere de değinen Şeyhanlıoğlu, İsrail’in “Arz-ı Mev’ud” hedefini Gazze ve Lübnan’daki bataklıklarda görüldüğü gibi gerçekleştirmekte zorlandığını ve ABD’nin de savaşın uzamasının, özellikle Çin ve milli çıkarlarına zarar verdiğini fark ettiğini belirtti. Bu nedenle Ukrayna’yı barış masasına çekme çabasına benzer şekilde Suriye’de de bir normalleşme sürecinin başlatıldığını ifade etti. Ancak bu konuda Tenef başta olmak üzere Irak ve Suriye’de kontrol üslerini elinde tuttuğuna” dikkat çekti.

“Suriye’nin normalleşmesi tarihi bir adımdır”

Barış sürecinin Türkiye için bir zafer olduğunu vurgulayan Şeyhanlıoğlu, “Ortadoğu’nun daima bölünmüş ve birbirleriyle kavgalı halde tutulmasının sadece Batılı güçlerin çıkarına olduğunu belirtti. Özellikle anlaşmanın dördüncü maddesinde yer alan “PYD’nin Suriye ordusuna entegre edilmesi” ifadesine dikkat çeken Şeyhanlıoğlu, bu durumun ileride sıkıntı olabileceğini ve bunun yerine Anayasal eşitlik ve İslam kardeşliği temelinde meclis ve doğrudan halk desteğiyle kurulacak bir başkanlık modeliyle Suriye’nin huzura kavuşabileceğini belirtti. Böylece, “Yönetimde istikrar ve temsilde adalet” sistemiyle, Kürtlerin İsraili mankurdu veya Batılı ülkelerin Türkiye ve Irak’a karşı terörize edilmelerinin devresi de kapanmış olur. Çünkü Batı Dünyası, Kürtlerin Selahaddini Eyyubi ve Kurtuluş savaşındaki, Osmanlı birliği çalışmalarından dolayı (Hamidiye Alayları gibi) Kürtleri hem terör hem de Batılı iktidarlar (Baas gibi) cezalandırdı. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın da toplantılarda Suriye’nin toprak bütünlüğüne olan desteğini ve Kudüs’teki İsa El Hakkari Caddesi ve Medresesine” atıfta bulunmasının çok manidar olduğunu” vurguladı.

“Kürtler, Suriye’nin ve Orta Doğu’nun asli unsuru haline geldi”

Prof. Dr. Şeyhanlıoğlu, bu barış sürecinin Kürtler için de önemli bir dönüm noktası olduğunu belirterek, Kürtlerin artık Suriye’nin hukuki ve siyasi yapısında asli bir unsur haline geldiğini Türk, Kürt ve Arap halkları başta olmak üzere Dürzi, Ezidi ve Nusayriler için de önemli bir kazanım olduğunu belirterek, “Suriye’nin normalleşmesi açısından 9 Mart 2025 tarihi, 63 yıllık Baas iktidarının devrildiği, 14 yıllık iç savaşın bittiği 8 Aralık 2024 sabahı kadar Orta Doğu siyasi tarih açısından kritik bir dönüm noktası olmuştur” dedi.

Şeyhanlıoğlu: "Suriye’deki barış süreci, Türkiye liderliğindeki Arap ve Kürtlerin ortak tarihi zaferidir"

zera 0 Yorumlar

Mar 13 2025

Şam-SDG anlaşması

Şam-SDG anlaşmasıyla kalıcı barış sağlandı mı? 8 maddede 11 ‘mayın’

Türkiye Gazetesi

12 Mart 2025 02:15 – Güncelleme: 12 Mart 2025 02:26

Şam-SDG anlaşmasıyla kalıcı barış sağlandı mı? 8 maddede 11 'mayın'

Gündem Haberleri / Türkiye Gazetesi

Suriye hükûmetinin, SDG ile anlaşması “Bundan sonra ne olacak?” sorusunu akıllara getirdi. Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu “Yeni Suriye’nin kurulmasında 8 Aralık sabahı kadar önemli” dediği anlaşmadaki mayınlı noktalara dikkati çekti.

Suriye Cumhurbaşkanı Ahmed Şara, terör örgütü PKK’nın Suriye kolu PYD’yi de içinde barındıran Suriye Demokratik Güçlerinin (SDG) elebaşı Ferhat Abdi Şahin ile silahların bırakılması için el sıkıştı. Anlaşma ile Suriye’de yeni bir dönem başlarken Kütahya Dumlupınar Üniversitesinden Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu “Suriye’de kalıcı barış sağlandı mı?” sorusunun cevabını aradı. Prof. Dr. Şeyhanlıoğlu şunları kaydetti:

Şam-SDG anlaşmasıyla kalıcı barış sağlandı mı? 8 maddede 11 'mayın' - 1. Resim

“ARAP” KELİMESİ KALKACAK

Kuzey ve Doğu Suriye’deki petrol ve 10.000 DEAŞ’lının kaldığı tahmin edilen hapishaneler, Yeni Suriye Ordusu ile ortak kontrol edilecek. Süreci takip eden ve kontrol eden ortak dört komisyon kurulacak. SDG ve Yeni Suriye Ordusu ortak istihbarat paylaşımı yapacak. Anlaşmanın garantörleri İngiltere, ABD, Almanya ve Fransa. Bu anlaşmayı Türkiye ve Katar da memnuniyetle karşıladı. Böylece, SDG Suriye toplumun en büyük etnik grubu (Yüzde 20 civarındaki Kürt’ü, toprakların yüzde 40’nı, su ile petrolün yüzde 90’ını ve 8 milyon civarında bir nüfusu kontrol ediyor) iki taraf arasında imzalanan anlaşma, 8 maddeden oluşuyor ve bunun içinde Suriye’nin genelinde çatışmaların durdurulması, SDG’nin Suriye savunma yapısına dâhil edilmesi ve bölgedeki bütün petrol ve gaz sahalarının Suriye yönetimi tarafından kontrol altına alınması yer alıyor.

Anlaşmanın bir diğer önemli maddesi, Kürt halkının Suriye Devleti içinde resmî bir toplum olarak kabul edilmesi ve bütün vatandaşlık haklarının garanti altına alınması oldu. Böylece dil ve kimlik problemi kalmayacak. Yeni anayasada Suriye Arap Cumhuriyeti değil de sadece Suriye Cumhuriyeti ifadesi olacak.

Şam-SDG anlaşmasıyla kalıcı barış sağlandı mı? 8 maddede 11 'mayın' - 2. Resim

ÇEKİL DENİLİR Mİ?

“Yeni Suriye’nin kurulmasında bu anlaşma 8 Aralık sabahı kadar tarihîdir” diyen Prof. Dr. Şeyhanlıoğlu, Türkiye’nin gölgesi altında yapılan mutabakatta mayınlı başlıklar bulunduğunu söyledi. Şeyhanlıoğlu, 8 maddelik anlaşmadaki 11 endişeyi şöyle sıraladı:

1. Yeni anayasanın yazılımı.
2. Petrol ve sınır kapılarının kontrolü.
3. David Koridoru ve BOP.
4. Türkiye’nin Suriye’nin toprak ve siyasi bütünlüğüne yönelik kararlı baskısı.
5. Öcalan’ın barış çağrısı.
6. Dokuz aylık süre çok uzun ve sıkıntılar çıkabilir. (Cenevre görüşmeleri gibi…)
7. Ukrayna’yı satan ABD yönetimi, İran’ın güvenilmezliği ve İsrail’in Müslüman Kürt halkı tarafından kabul edilmemesi.
8. İsrail’in Suriye’ye saldırıları ve Netanyahu’nun, Dürzileri kışkırtması.
9. Bu anlaşmadan sonra Türkiye’ye de ‘Güvenli bölgelerden çekil’ denilir mi?
10. Afganistan’dan bile işgal silahlarını geri isteyen Trump, ABD silahlarını geri alır mı? Ya da bu silahlar, her gün İsrail tarafından kışlaları bombalanan Suriye’ye verilir mi?
11. SDG’nin içindeki Deyrizor ve Rakka’daki Tayy ve Şammar aşiretlerinin SDG’den her an kopuş gösterebilmeleri ve Afrin’nden buraya göçen halkın geri dönüş talepleri.
Unutulmasın ki, Dayton ve Irak Barışı, yönetemeyen ve Lübnan gibi bir devlet ortaya çıkardı. Bu anlaşmada bu risk bulunmaktadır.

Türkiye Gazetesi

zera 0 Yorumlar

Mar 13 2025

Bölünmüş Ortadoğu Projesi

Bölünmüş Ortadoğu Projesi: Ahmed eş-Şara’nın Türkiye, Netanyahu’nun Amerika ziyareti

Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu Independent Türkçe için yazdı

18’inci yüzyılın başından itibaren Afganistan, Endonezya, Afrika ve Türkistan çevresinden başlayarak merkez Anadolu’ya kadar İslam dünyası, 2 asır içinde Batı’nın ve Rusya’nın işgali altına girmişti.

Afganistan, İngiliz ve Rus İmparatorluklarına mezar olduysa ve Anadolu kurtulduysa da bu durum, maalesef 12 ve 13’üncü asırlardaki Moğol ve Haçlılardan daha korkunç soykırımlarla devam ediyor.

Kırım, Afganistan, Afrika, Libya, Irak, Suriye, Sudan, Keşmir, Bosna ve Filistin başlıca örnekler.

Son etkili ve yetkili İslam Halifesi II. Abdülhamid’in 23 Temmuz 1908 yılında kontrol altına alınıp, Osmanlı’nın da içerden çökertilmesiyle, 1300 yıllık muhteşem bir medeniyetin güneşi yaz günü ve öğle vakti kararmıştı.

Çünkü petrolün bulunduğu bir coğrafyaya hâkim olan Osmanlı’nın çökmesiyle, İngiliz tarihçi Arnold J. Toynbee’nin tabiriyle, “İslam medeniyetinin saati erkenden durdurulmuştu.”

Çünkü Osmanlı İmparatorluğu’nun dıştan destekli bir ihanetle içerden çökmesi (1908) ve halifeliğin özellikle İngilizlerin baskısı ve “Türk değil, seyyit olan Arapın hakkıdır” palavralarından sonra son bir asırda İslam dünyası, Gazze gibi aç, çıplak, evsiz ve babasız kaldı.

1908 yılına kadar dahi Balkanlar’a hâkim, Bağdat ve Hicaz demiryollarını Almanlara yaptırabilen ve toparlanma için Avrupalılar arasındaki I. Dünya Savaşı fırsatını bekleyen İslami iç ve dış siyasetiyle (Hamidiye Alayları ve okulları, Çin ve Hindistan’da ajanlık faaliyetleri…) Batı’yı hala korkutabilen Osmanlı İmparatorluğu; 1908 yılında Paris merkezli lakin İngiliz ve Siyonistlerin kontrolü altındaki (İtalyan Carbonari ve P2 Mason Locaları) Yıldız ve Babıali darbeleriyle çökertilmişti.

Ardından Almanların gemi kumpasıyla Ruslar bombalanmış ve son İslam devleti olan Osmanlı, kısa sürede Allah-ü Ekber dağlarında Sarıkamış felaketiyle donmaya başlamıştı.

Almanların üst aklıyla, Irak ve Suriye çöllerinden toplanan 100 bin kişi, Toroslardan itibaren, gökten yağan beyaz ölümü (kar) ilk kez görecek, fistanlarıyla Ruslara tek mermi atamadan donacak ve Aralık 1914 yılında kar kuyularına gömüleceklerdi.

2 yıl sonra Kut-ül Amare’de, tarihte ilk kez, İngilizleri Arap Uceymi Sadun Paşa ve Berzenci Kürtleriyle birlikte, 17 bin seçkin asker ve komutanıyla esir alan Halil Kut Paşa kumandasında Osmanlı, Çanakkale ve Kafkaslar zaferini kazansa da, Filistin cephesinin çökmesiyle, Toroslara kadar çözülmüştü.

Böylece Suriye ve Gazze’de bulunan 100 bin kişilik tam donanımlı ordu da ihanetle çözülmüş ve Osmanlı bağlantı noktalarından itibaren çök(ertil)meye başlamıştı.

Çünkü I. ve II. Gazze muhaberelerini kazansa da III. Gazze savaşlarının kaybedilmesiyle Kudüs’ün 9 Aralık 1917 yılında düşmesi üzerine, 11 Ekim’de Şam, 16 Ekim’de Humus ve 25 Ekim’de Halep İngilizlerin eline geçti.

Bu facialardan sonra 8 Ekim’de ateşkes talep edilmiş ve 30 Ekim’de Mondros Mütarekesi imzalanmıştır.

Osmanlı, Tokat’ın Zile ilçesine bağlı Iğdır köyünden Hasan Onbaşı ve arkadaşlarını Kudüs’te artçı kuvvet olarak bıraktı ve o da 1982 yılına kadar nöbetini layıkıyla son anına kadar yaptı.

1960 yılına kadar Ankara’da yaşayan ve halen Cebeci Asri Mezarlığı’nda metfun bulunan Irak şeyhlerinin şeyhi, 15 bin atlı süvarisiyle Anadolu’nun kurtuluşuna katkı sunan “Çöl Aslanı” Arap Uceymi Sadun Paşa’yı, İngilizlerin II. Dünya Savaşı’ndaki Başbakanı Churchill, intikamını almak için 30 yıl sonra bizzat İnönü’den iadesini istedi.

Süleymaniyeli Şeyh Mahmud Berzenci de Kürdistan krallığı yerine Türk kardeşlerinden yardım istedi ve Musul’u alıp İngilizlerle savaştı, Hindistan’a sürüldü ve savaşarak Berdi Kahraman’da ihanetle esir düştü.

İngilizler tarihte ilk kez Süleymaniye’de sivil Kürt halkının üzerine kimyasal silah kullandı. İlkini de Çanakkale’de kullanmıştı. Hem de zehirli üç ayaklarla.

1918-20 arasında İngilizler tarafından Suriye’nin başına hain Şerif Hüseyin’in oğlu, hain Faysal getirildi.

O, kendini bağımsız sanacakken, İngilizler onu Fransızlara sattı. Londra’da bir tren istasyonunda bekler gibi 1 yıl, gidecek yol bekledi.

Ta ki Irak’ın çöl akrebi, Gertrude Bell onu hatırlayıncaya kadar.

Onu hiç Iraklının olmadığı Irak’ta bir hain olarak Irak’ın başına oturttu ve kafasını kaldırdığı, 10 yıl sonra Londra’ya giderken İsviçre’de kaldığı bir otel odasında İngiliz istihbaratı tarafından boynu kırılarak öldürüldü.

Tek oğlu Gazi trafik kazasında, torunu Faysal ise 1958 yılında General Kasım darbesinde babası gibi aynı akıbete uğradı.

Aynı durum Suriye’de de yaşandı. Fransızlar, “Parçala, Savaştır ve Yönet”le (PSY) Suriye’de işe başladılar.

1920 yılında Irak’ta, bundan 5 yıl sonra da Suriye’de büyük isyanlar çıktı.

Osmanlı’nın 4 asır boyunca bir vali ve birkaç askerle yönettiği Bereketli Hilal’de ayda 3 bin ölü, binlerce tutuklu ve en az 130 bin İngiliz askeriyle dahi yönetilemiyordu.

ABD ve İsrail’in bugün Gazze’de yaptığı gibi adalet yerine savaş trumpetleri her yerde çalıyordu.

25 yıl içinde 1 milyondan fazla insan soykırıma uğramıştı.

Bunun başlıca iki sebebi vardı: İhanet ve istihbarat oyunları.

Bu çift kumpaslı soykırımın başında ise günümüzde devam eden Filistin soykırımıdır.

Son 1 asırda insanlığın ve Müslümanların en mazlum halklarının başında gelen Filistin kahramanlarıyla, Batı’nın mankurtu, Evangelist Siyonistler arasında, 7 Ekim 2023 sabahından bu yana tarihin nadir olaylarından biri canlı yayınlarla, 470 gün süren bir soykırım yaşandı.

Nükleer silahlar dâhil, ABD ve İngiltere’nin her türlü desteğine sahip olan 500 bin kişilik bir orduya sahip olan İsrail ve sadece yerin altında ve üstünde savaşabilen el yapımı silahlara sahip en fazla 30 bin kişiye sahip, inançlı Gazzeli Hamas ve İslami Cihat örgütlerinin boğuştuğu bu asimetrik savaşta yüzde 70’i sivillerden oluşan yaklaşık 50 bin Filistinli şehit olurken, Gazze’de İsrail, mutlak bir zafer kazanamadı.

53 yıllık bir zulüm iktidarını, 13 yıllık bir şebbiha ve terör-pres merkezi Sednaya katliamlarına rağmen, 13 günde bitiren Allah, elbette 108 Siyonist işgali, gargar ağacı ve bazalt taşların arkasına rağmen bitirmeye muktedirdir.

“Mahallenizin aslanlarına sahip çıkın, yoksa sokak köpeklerine parçalatılırsınız” diyen Gazze’nin kuzeyden beklediği aslanın toynakları nallanıyor.

Trump-Netanyahu ve Şara-Erdoğan görüşmesi

ABD Başkanı Donald Trump, ömrü boyunca ama özellikle son 500 günde 5 bin insan öldürmüş bir soykırımcı katili, kapıda karşıladı, sandalyesini çekti, yerine oturttu ve şöyle dedi:

Filistinlileri yaşadıkları yerlerden çıkarıp, Gazze’yi Amerika olarak yeniden inşa edip biz sahipleneceğiz. Dünyanın en güzel rivierasına sahip olan Gazze zaten şu anda yıkıntı halinde bir moloz yığını. Orayı Filistinlilerin yeniden inşa etmesine izin vermeyeceğiz. Uzun bir süre için ABD’nin sahipliğinde olacak.

Trump, ses çıkarırken, yüzündeki kahpe Bizans’ın şeytani memnuniyetle, yavru ceylanı yiyen bir sırtlan gibi sırıtan Netanyahu, Amerika’yı kendi ordusu ve parasıyla fino köpeği gibi idare etmenin gururunu yaşadığını açıkça gösterdi.

Tabii, asıl karar merkezi o da değil; Siyonist ağababalar her şeyi planlamış.

Bugüne kadar sürekli şekilde “iki devletli çözüm” tezini dile getiren Amerika, Trump ile birlikte Siyonizm’e tarihinin en büyük desteğini vermiş oldu ve Filistin politikalarını bir hamlede çöpe attı.

Bu, ABD’nin Balfour’udur.

Buna karşılık, Ürdün, Türkiye, Irak, Mısır ve Ankara’da bulunan Suriye Devlet Başkanı Ahmed eş-Şara, konunun önemini ortaya koyuyor.

Suudiler, “İki devletli çözüm olmazsa İsrail’le diplomatik temas kurmayacağız” derken, Ürdün ve Mısır, Gazzelileri yerinden oynatacak bir plana karşı duracaklarını belirttiler.

Emlakçı Trump, Gazze’yi Ortadoğu’nun turizm merkezi/rivierasına olarak görüyor.

Hakan Fidan buna 1 gün sonra, “kabul edilemez” diyerek tepki gösterdi.

Ürdün’ün Kralı Abdullah, bunu savaş sebebi olarak gördü ki; buna inşallah diyoruz.

Mısır da aynı şeyi mırıldansa da, Trump aynı şeyi tekrarlamaya devam etti.

Bu sırada, Suudi Arabistan’dan sonra Türkiye’yi ziyarete gelen Suriye Devlet Başkanı Şara, güvenlik ve ekonomik ağırlıklı kapsamlı bir görüşme yapıyordu.

Ülkesi halen PYD ve ABD’nin işgali altında bulunan Şara’nın başkenti de sürekli İsrail tarafından taciz ediliyor ve köylerine ileri karakollar kuruluyor.

İsrail’in amacı, Suriye devletinin büyümesini engelleyip, onu David Koridoru’yla boğmaktır.

Görüşme sonunda Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, şunları söyledi:

Suriye’nin yiğit evlatları zalim rejime ve destekçilerine karşı mücadeleden hiçbir zaman vazgeçmedi. Sonunda zafer, 8 Aralık tarihi itibariyle Suriye halkının oldu. Öncelikle aziz kardeşim Ahmed Şara’yı ve onun şahsında tüm Suriye halkını mücadeleleri ve zaferlerinden ötürü tebrik ediyorum. Suriye’nin özgürlük mücadelesinde şehit olan tüm kardeşlerimize yüce Allah’tan rahmet niyaz ediyorum.

Sadece Suriye’de değil, tüm bölgemizde yeni bir sayfa açılmıştır. Suriye halkı kendi geleceklerini belirlemede artık gerekli iradeye sahiptir. Türkiye olarak nasıl en umutsuz ve zor günlerinde Suriyeli kardeşlerimizi yalnız bırakmadıysak, yeni dönemde de kendilerine gereken desteği vereceğiz.

Tarihi nitelikteki bugünkü ziyareti, ülkelerimiz arasında daimi dostluk ve işbirliği döneminin başlangıcı olarak görüyorum. İlişkilerimizi yeniden stratejik düzeye kavuşturmak için tüm kurum ve kuruluşlarımız son 2 aydır yoğun çaba içindedir. Önümüzdeki dönemde karşılıklı ziyaret ve temaslarımızın inşallah daha da yoğunlaşacağı inancındayım.

Koridorlar savaşı: BRI, IMEC, BOP ve Kalkınma Yolu

İsrail ve AB/D bugün de tıpkı iki asır önce Hindistan’ın kontrolü için Suriye-Filistin cephesinde başlayan (Napolyon: Mısır ve Akka Savaş -1799) “büyük oyun”u devam ettiriyor.

Hindistan, 1948 yılında imparatorluk yolunun kaynağı olarak Londra’ya mal, sermaye ve hizmet taşıdı.

Tarih bugün de tekrar ediyor. Hindistan, bugün Batı için Çin’e karşı ileri karakol vazifesini de görüyor.

2000 yılında Gazze açıklarında keşfedilen doğalgazı da gasp etmek isteyen İsrail, yolunu da uzatan Gazze’yi ortadan kaldırıp bununla belki de Mısır’la doğal sınır yapmayı düşünüyor.

Böylece kara, demir ve deniz araçlarını, tek dünya devleti için başkenti Kudüs olan Hayfa’da birleştirmeyi umuyor.

Buna bölgede asker olarak mankurt PYD’yi görüyor.

25 Aralık 2025 tarihinde, çeyrek asırdır Irak’ta işgalci olarak bulunan ABD’nin Irak’tan çekilmesi gerekir.

Ancak ilginç olan, Irak’ın 100 yıl önceki yerde şimdi İngiltere’ye K2 üssünü kalıcı olarak devrettiği iddia ediliyor.

21’inci yüzyılın başat gücü ve küresel hakimiyeti, tıpkı binlerce yıldır olduğu gibi yine, dini, siyasi, askeri ve iktisadi amaçlarla Bereketli Hilal kavşağında belirleniyor.

Merkezi dağılmış ve güç boşluğu yaşayan İslam dünyası, Batı’yı zorlayan Çin, sıcak sularda banyo yapmak isteyen Rus ayısı ve aç Avrupa tekrar çatışıyor.

Avrupa, ABD’yi kürek olarak kullandığı gibi, İsrail de ABD’yi sopa ve havuç olarak kullanıyor.

Çin, sakin bir ejderha gibi yükseliyor.

Grönland’a göz koyan Trump ABD’sine karşı ortak ordusu (BAB gibi) olmayan AB, işlevsiz; İİT de öyle.

Londra, aynı zamanda Pekin’le tren hattı çalıştırıyor.

Sonuç olarak, eğer İslam ülkeleri Türkiye, Mısır, Irak ve Suriye öncülüğünde ortak bir İslam Ordusu kurarlarsa, o zaman yeni bir dünya düzeninden bahsedebiliriz.

Aksine, bizi Trump ve Netanyahu’nun Armageddon’u bekliyor ki, korkarım ki Halep yıkıldıktan sonra Suriye gibi 13 yıl sonra uyanırız.

Şara’dan ve Suriye’de kurulacak askeri üslerle ve Halep’e vefa borcunu ödeyen Gaziantep’ten umutlu olduğumu belirtmek isterim.

zera 0 Yorumlar

Genel

Mar 13 2025

Erdoğan’ın Güney ve Doğu Asya turu

Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu: “Erdoğan’ın Güney ve Doğu Asya turu tarihi bir adımdır”

Kütahya Dumlupınar Üniversitesi (DPÜ) Uygulama ve Araştırma Merkezleri Koordinatörü, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Uzmanı Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın, Malezya, Pakistan ve Endonezya’yı kapsayan Güney ve Doğu Asya turunu tarihi bir adım olarak nitelendirdi.

Özellikle Endonezya ve Pakistan’ın Osmanlı mirasıyla bağlarına dikkat çeken Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu, dinamik İslami bilince ve genç bir nüfusa sahip olan Malezya’nın ise dünya ticaretinin yaklaşık yüzde 40’ının geçtiği Malakka Boğazı’na sahip olması nedeniyle stratejik önem taşıdığını belirtti.

Prof. Dr. Şeyhanlıoğlu, Erdoğan’ın Malezya’da coşkuyla karşılandığını ve Malaya Üniversitesi tarafından kendisine fahri doktora unvanı verildiğini hatırlatarak, bu ziyaretin İslam dünyasının daha güçlü bir birlik oluşturması açısından kritik olduğunu vurguladı. En büyük nüfusa sahip olan Endonezya (Dünyada 4. Sırada 285 milyon) ve nükleer güce sahip tek İslam ülkesi olan Pakistan’ın (240 milyon) başta olmak üzere, İslam ülkelerinin kendi sorunlarını çözebilecek askeri bir üst kurumsal yapı oluşturması gerektiğini belirten Şeyhanlıoğlu, bu yapının Çin, Rusya ve Batı karşısında İslam dünyasının daha etkin olmasını sağlayacağını ifade etti.

“Türkiye, İslam dünyasının tabii ve tarihi lideridir”

Türkiye’nin İslam dünyasındaki lider rolüne dikkat çeken Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu, “Türkiye, son bin yılda olduğu gibi bugün ve önümüzdeki yüzyıllarda da İslam dünyasının lideridir. Türkiye’nin tabii ve tarihi rolünü, küresel ve bölgesel şartlar da devam ettirmektedir” dedi.

Şeyhanlıoğlu, Türkiye’nin Soğuk savaş döneminin etkilerini geç de olsa üzerinden atarak, 2019 yılında başlattığı Dış İşleri Bakanlığı bünyesinde “Yeniden Asya” girişimiyle Endonezya, Pakistan, Malezya başta olmak üzere diğer Asya ülkeleriyle de ilişkilerini güçlendirme yolunda önemli adımlar attığını belirtti.

Erdoğan’ın bu ziyareti, Türkiye’nin Orta Doğu’nun ötesinde, Uzak Asya’daki bağlarını da güçlendirme stratejisinin bir parçası olarak değerlendir ve bu coğrafyanın Osmanlı döneminde Cava Yarımadası’na, Portekiz işğaline karşı verilen desteği hatırlatan Şeyhanlıoğlu, günümüzde de Türkiye’nin İslam dünyasının ortak çıkarlarını koruma noktasında aynı hassasiyeti ve tarihi misyonu taşıdığını söyledi.

Filistin ve Gazze konusunda net tavır

Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın İstanbul Havaalanında yaptığı açıklamalarında, Filistin meselesi ve İsrail’in Gazze’deki saldırılarına karşı İslam ülkelerinin birlik içinde hareket etmesi gerektiği vurgulandı. Pakistan, Malezya ve Endonezya gibi ülkelerin İsrail’e karşı net bir duruş sergilediğini belirten Hüseyin Şeyhanlıoğlu, bu ülkelerin Gazze’de önemli yatırımları bulunduğunu ve dayanışmanın, bölgeye en yakın ve duyarlı ülke olarak ortak hareketle artarak devam etmesi gerektiğini ifade etti. Bu ziyaretin, İslam İşbirliği Teşkilatı bünyesinde askeri veya siyasi bir yapılanmaya dönüşüp dönüşmeyeceği konusunda önemli katkılar sunacağını düşünen Şeyhanlıoğlu, Batı’nın ileri karakolu İsrail’e karşı ortak sürecin nasıl şekilleneceğini merakla beklediklerini dile getirdi.

zera 0 Yorumlar

Genel

Oca 9 2025

Yeni “çözüm süreci’nin başarı şansı

Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu Independent Türkçe için yazdı

Prof. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Öğretim Üyesi, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler uzmanı

2012 Temmuz ayında Özgür Suriye Ordusu (SMO) tarafından zaafa uğratılan Esad güçleri, Afrin, Cizre, Haseke, Kamışlı ve Kobani’den çekilirken buraları, eniştesi Suriye Ulusal Güvenlik danışmanı ve Esad’dan önce tekneyle kaçan Ali Memlük üzerinden hâkim olduğu PYD-YPG’ye teslim etmişti.

Esasen bu plan, 2011 yılı Ağustos ayında; PYD kurucusu ve Esad’ın okul arkadaşı Fehman Hüseyin yani Bahoz Erdal, Murat Karayılan, Kasım Süleymani, ABD Musul 37. Birliği Komutanı ve Ali Memlük tarafından 1 yıl önce Irak Süleymaniye’de Celal Talabani’nin evinde kurgulanmıştı.

2014 yılı Eylül ayında, Suruç’ta içilen çayın piştiği Ayn-el Arap yani Kobani’de DAİŞ terör örgütü, İstanbul-Bağdat demiryolunu yapan, Alman Company/Kompani yani şantiye yeri, halk arasında Kobani olarak telaffuz edilmiş ve zamanla 50 bin kişilik merkeze dönüşecekti, Kürt bir komutanının emriyle ilçenin en yüksek yeri olan Müştenur tepesine tüm gücüyle saldırmaktaydı.

Burada, DAİŞ’e havadan hem bomba hem de yiyecek atan ABD-İngiliz uçaklarını bizzat yerinde gördüm ki; zamanla Peşmergeler de Türkiye üzerinden DAİŞ’e karşı savaşacaktı.

5 Ekim itibarıyla Kobani kırsalındaki 300 köyün tamamını ele geçiren DAİŞ, kentin dış mahallelerine ulaşmış ve sokaklarda kanlı çatışmalar yaşanıyordu.

Burası PYD tarafından Kürd Stalingrad’ı olarak tanımlanıyordu. Bu sürede uluslararası koalisyon güçleri bölgedeki hava saldırılarını arttırsalar da DAİŞ’in kentin önemli bir kısmını ele geçirmelerinin önüne geçilemedi.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, 7 Ekim’de Gaziantep’te yaptığı konuşmasında şu ifadeleri kullandı.

Yerde, kara harekâtı ifa edenlerle işbirliği kurulmadıkça hava harekâtıyla bu iş bitmez. İşte aylar geçti, herhangi bir netice yok. Şu anda Ayn-el Arab da, diğer adıyla Kobani de, buyrun, düştü düşüyor.

DEM/HDP tarafından, o zamanlar bu ifade, tıpkı gezi parkı ağaçları gibi çatışma sebebi olarak kullanıldı.

Tüm olayların en ilginç tarafı ise ABD Savunma Bakanlığı Sözcüsü John Kirby de, “Kobani’de durum hala belirsiz ve değişken. Kentin hala düşebileceğine inanıyoruz” demesine rağmen, buna tepki vermeyen HDP; Erdoğan’ın İslâhiye Çadırkent’te halka hitaben, üzüntülü bir şekilde durumun kritikliğini ve batının ikiyüzlü tavrını eleştirdiği, “…Şu anda Ayn-el Arab (Kobani) düştü, düşüyor…” şeklindeki konuşmasına sert tepki gösterdi ve Merkez Yürütme Kurulu yazılı sosyal medya hesabında açıklaması ile (6 Ekim) halkı sokağa çağırdı:

Kobani’de yaşanan katliam girişimine karşı 7’den 70’e bütün halklarımızı sokağa, alan tutmaya ve harekete geçmeye çağırıyoruz. Bütün uluslararası kurumlar, demokratik kitle örgütleri, emek ve meslek örgütleri, kadın ve gençlik örgütleri, demokratik güçler Kobani’de yaşanan vahşete karşı harekete geçmelidir. Bundan böyle her yer Kobani’dir. Kobani’deki kuşatma ve vahşi saldırganlık son bulana kadar süresiz direnişe çağırıyoruz.

DAİŞ’in saldırılarını artırmasından sonra, Türkiye sınırında Kobani’yle dayanışma için düzenlenen eylemler polis, asker ve jandarmanın gaz ve tazyikli sulu müdahalelerine maruz kaldı.

KCK ve HDP’nin “süresiz eylem çağrısı” ile daha önce balkonlarda tencere tava çalan insanlar bir anda sokaklara döküldü.

50’yi aşkın vatandaşın ölümü ile sonuçlanan olaylar neticesinde birçok ilde sokağa çıkma yasağı ilan edilirken, KCK ve HDP’nin “süresiz eylem çağrısı” ile birlikte olaylar kontrolden çıktı.

Kısa zamanda eylemlerin mahiyeti farklı boyutlara ulaştı ve birçok grup (doğuda HDP-HÜDA-PAR tabanı, batıda ise HDP – MHP gibi milliyetçi gruplar) karşı karşıya geldi.

Kurban bayramına denk gelen sürede, bölgede kurban eti dağıtan Yasin Börü ve arkadaşları da vahşice yakılarak öldürüldü.

6 Ekim’de başlayan olaylar, 7 ve 8 Ekim’de en üst noktaya ulaştı.

Şiddetin azalmasına rağmen, aslında 9, 10 hatta 12 Ekim’de de yaşamını yitirenler oldu.

İnsan Hakları Derneği’nin (İHD) Kobani Eylemleri Raporu’na göre olaylarda 46 kişi öldü, 682 kişi yaralandı, 323 kişi tutuklandı.

Yüzlerce insanın da yaralandığı çatışmalarda şehir merkezlerinde bulunan birçok iş yeri, kamu binası, parti merkezleri ve belediye binaları ateşe verildi.

Eylemlerin ulaştığı boyut Kobani’yi unutturdu ve özellikle Bingöl Emniyet Müdürlüğü’ne yönelik saldırıda iki polisin şehit olması ve Tunceli’de bir karakola saldırı düzenlenmesi olayların sebep ve sonucunu sorgulamamıza yol açtı.

5 Temmuz 2015’te, KCK Eş Başkanı Bese Hozat’ın Özgür Gündem gazetesindeki yazısıyla resmen biterken bu kez de başta Diyarbakır olmak 35 il, 96 ilçe ve 131 yerleşim yerinde çukur savaşları yaşandı.

Bu olaylardan 1 yıl sonra da 15 Temmuz darbe girişimi gerçekleşti.

Kasım 2013’te Diyarbakır’da başlayan Şıvan Perver ve İbrahim Tatlıses’in müzikli düetiyle başlayan kardeşlik sürecin 2 yılı toplandığında görülüyor ki; “çözüm süreci”nde Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan liderliğindeki Türkiye, ne zaman ki yaralarını milli iradeyle sarmaya çalışmışsa birileri o eli de kırmaya çalıştı.

Bugün de aynı tehlike, TUSAŞ saldırısı ve Tülay Hatimoğulları’nın konuşmasıyla görülüyor.

Sayın Devlet Bahçeli’nin TBMM’de herkesi şaşırtan konuşmasıyla başlayan yeni sürecin ikinci gününde, TUSAŞ’a 2 PKK’lı tarafından saldırı yapıldı.

Aynı dönemde Pentagon ve İsrail ikilisi Mazlum Abdi’ye sahip çıktı, onu Trump’ın başkanlık kutlamasına davet etti.

Yeni süreci baltalamak için de DEM Eş Başkanı, Baas’ın 3 kurucu düşünüründen biri olan Zeki Arsuzi’nin hemşerisi ve ruh ikizi olarak görülen Tülay Hatimoğulları, “İmralı’nın kapıları şimdilik açılmıştır. Tarihsel bir kırılma anından geçmekteyiz. Bu tarihsel kırılma anında, ya pozitif yönde bir kırılma gerçekleşecek, barışı inşa edeceğiz ya da negatif yönde kırılmalar gerçekleşecek, her yer Gazze olacak. O nedenle devletin aklına biz buradan seslenmek istiyoruz bir kez daha. İmralı’da gerçekleşen bu görüşme yetmez. İmralı’nın kapıları açılmalıdır. Sayın Öcalan’ın barış için, Ortadoğu’nun barışı için de, sadece Türkiye için değil, bütün Ortadoğu’nun barışı için çalışabileceği fiziki koşulların sağlanması gerektiğinin altını buradan bir kez daha çiziyoruz” diyerek yeni kaynayan kazana adeta zehir döktü.

Buna “çözüm süreci” dönemi başbakanı olan ve şu anda Gelecek Partisi lideri Ahmet Davutoğlu’nun uygun bir cevap verdiği görülüyor:

“Her yer Gazze” olur diyen DEM Parti’nin liderlerinden Tülay Hatimoğulları’na, Dabutoğlu şu yanıtı verdi:

Tülay Hanım’ın, bir eş başkan olarak gerekli açıklamayı yapması ve Gazzelilerden özür dilemesi lazım. Bu son derece talihsiz bir açıklamadır. Açık söylüyorum, bu açıklamayı net bir şekilde kınıyorum. Daha önce de Filistin’le Türkiye’deki, iç meselelerle ilgili yapılan kıyaslamalarda hep şunu söyledim:

Kim Gazze meselesini Türkiye’deki Kürt sorunuyla karşılaştırıyorsa tarih bilmiyordur, jeopolitik bilmiyordur, uluslararası hukuk bilmiyordur. Çünkü Türkiye bir işgal devleti değildir. Kürtler de Gazzeliler gibi işgal altında olan bir toplum değil. Gazze’de bir soykırım yürüyor ve bu soykırım karşısında eminim en fazla bu soykırımdan rahatsız olan, tedirgin olan da Ortadoğu’daki Kürt halkıdır. Selahaddin Eyyubi’nin torunları, Gazze konusunda en hassas kesimlerdir. Uluslararası hukuka da, tarih bilincine de, siyasi gerçekliğe de aykırı olan bu açıklamayı asla, kabullenmiyoruz, kınıyorum.

Herkesin bu süreçte çok dikkatli konuşması lazım. Eğer süreç işleyecekse bu süreci işletenlerin kim olursa olsun Türkiye’deki genel psikolojiye, kamuoyunun psikolojisine saygı göstermesi, Türkiye’de hassas kesimlerin, şehit yakınlarının, gazilerin, Ortadoğu’daki, Gazze halkına sempati duyan 85 milyon Türk, Türkiyelinin hissiyatına saygı göstermesi lazım.

Türkiye asla tarihin hiçbir döneminde soykırımcı bir ülkeyle karşılaştırılmamıştır, karşılaştırılamaz ve asla Türkiye’de böyle bir kırılma yaşanmaz. Biz sonuna kadar Gazze’deki kardeşlerimizin yanındayız. Eğer bağlamından koparılmışsa, zikredildiği gibi, bu konuda Tülay Hanım’ın, bir eş başkan olarak gerekli açıklamayı yapması ve Gazzelilerden özür dilemesi lazım.

DEM içindeki Türk solunun mizahı ve vicdanı ağır basan Sırrı Süreyya Önder, olayı geçiştirmeye çalıştıysa da esasen DEM’in ağzındaki bakla görülüyor ve aşağıdaki sorular herkesin aklına geliyor:

Süreç, 2014 gibi olabilir mi?

Suriye’de ABD destekli PYD silahlarını Suriye ordusuna teslim eder mi?

PYD-İsrail’in David koridoru olabilir mi?

Yeni sürecin zeminin TBMM olması ve yeni Anayasa’da kimlik, dil ve yerel yönetimler konusunda uzlaşma olmazsa ne olur?

Ya Apo, umut hakkıyla 2025 aile yılına uygun olarak dışarı çıkarılırsa ve PKK’ya silah bırak dese ve PKK/PYD de silah bırakmasa, ne olur?

Türkiye, çözüm sürecinde muhatap olarak DEM ve PKK’yı görmekle ikinci kez hata yaparsa, ne yaparız?

Sürecin adını İstanbul/Ankara koyup yolumuza devam edebilir miyiz?

Bu soruların çözümü esasen çok basit.

Çünkü bugün Türkiye, Irak ve Suriye’nin yakınlaşmasıyla kurulacak bir çekirdek İslam dünyası ittifakıyla bazı sorunlar çözülebilir.

Demokrat İsrail (?) soykırım yaparken ancak Suriye’nin her yerinde, Mardin’de ya da Irak Şengal’de herkes iç içe yaşayabiliyor.

DEM ve Batı(l) zihniyeti (Baas veya kantoncu, çukur, tünel ve lağımcı Apozim) yerine başta Selahaddin-i Eyyubi, Molla Gürani, İdrisi Bidlisi, Ahmede Xane, Şehrizor’lu (Şüleymaniye ve çevresi) Anadolu, Kafkasya, Irak ve Suriye’deki Nakşibendiliğin öncüsü ve 18’inci asrın müceddidi olarak kabul edilen Mevlana Halid-i Bağdadi (Bu konuda ayrıntılı bilgi için bu yazıya bakınız), Saidi Nursi ve Millet Kütüphanesi’nin kurucusu Ali Emiri Efendi (1857-1924) ile Kürtler, İslam Birliği’ne en az 4 yerde hayati derecede rol oynadılar.

Anadolu’nun Bizans’tan alındığı Malazgirt Savaşı (1071), Anadolu’nun, Harezmşahlara karşı Selçuklu Devleti’ne tapulandığı Yassıçemen Savaşı (1230), Anadolu’nun İran’a karşı Osmanlı hâkimiyetine girdiği Çaldıran Savaşı (1514), Kurtuluş Savaşı’nda, Rusya, İngiltere ve Fransa’ya karşı gösterdiği destansı direniş (1918-30).

Konuyu Prof. Dr. Mustafa Müslim’in sözleriyle tamamlasak şimdilik yeterli gibi:

Tarih bugün yine tekerrür ediyor. Rusya ve ABD Kürtleri destekliyor, özellikle de Suriye’dekileri. Çünkü belli niyetleri ve belli çıkarları var. Bu bölgede yalnızca Türkiye bunlara karşı çıkıyor. ‘Arapların ve Kürtlerin sayesinde onların belini bükebiliriz. Suriyeli Kürtlerin eliyle Türkiye’ye vuralım’ diyorlar. Amaçlarına eriştiklerinde Kürtleri tekrar yüzüstü bırakacaklar. Kürtlerin kendi tarihlerinden ders çıkarmaları ve büyük devletlere güvenmemeleri gerekir. Burada ben şunu diyorum: Kürtler bulundukları ülkede Müslümanlarla el ele vermeleri gerekir. Kürtler, Türkiye, Suriye, İran ve Irak’ta, Kürtlerin hakkını tanıyan ve kabul eden Müslümanlarla hareket etmeliler. Kürtlerin siyasi ve kültürel haklarının olduğunu kabul eden Müslümanlarla olmalılar. Çünkü böyle Müslümanlar ancak Allah’tan korkarlar.

Yabancı ülkelerin Kürtleri bilerek böldüğünü kaydeden Müslim, “100 yıldır, Birinci Dünya Savaşı ve Sykes-Picot Antlaşması’ndan sonra Osmanlı Devleti dağılma dönemine girdiği zaman, Almanya, Fransa ve Britanya, Osmanlı Devleti’ne bağlı milletlerin kalkışmaya girişmelerini arzuladılar. 1900’den önce Osmanlı’ya ‘hasta adam’ derlerdi, yani ölüm döşeğindeki kişi. Bu yüzden Osmanlı toprağı ve mirasını paylaşmayı planladılar. Böylelikle bütün unsurları bu plan doğrultusunda böldüler. Kürtler için de ‘Dilleri, gelenekleri ve toprağı olan bir millet var. Din ve inançlarında samimidirler, ahlaken yozlaşmış değiller ve inançları ile başları diktir. Eğer böyle devam ederse içlerinden tekrar, Avrupa için tehlikeli olacak bir Selahaddin’in çıkması hiç de uzak değildir’ dediler. Bu yüzden Kürtler devlet olmasın diye, Kürtleri beş parçaya ayırdılar ve Avrupa Selahaddin’in intikamını Kürtlerden alıyor” şeklinde konuştu.

Şu anda da Kürtlerin, Evangelist ve Siyonist Batı karakolu İsrail’e karşı beşinci zaferi hediye edeceklerini düşünüyorum.

İsrail’in mankurdu olan düşüncelerden de bir hayır gelmeyeceğini düşünüyorum. Bunun en somut örneği de Prof. Dr. Mustafa Müslim ve PYD eski başkanı Salih Müslim’dir.

zera 0 Yorumlar